0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bu hafta ki yazım uzun uzun mu yazayım yoksa hiç uzatmadan kısamı tutayım? Bilmiyorum ki. Mevsimlerin tadı ve tuzu yok! Eski arkadaşlar kalmadı, yeni edindiğiniz arkadaşlarda aynı biz. Çok yaşadık biz çok. En güze günlerimiz oflayarak geçmiş meğer, en güzel aşk acısı çektiğimiz varya hani o çok sevilenin acısı, şimdi olmayan aşk sancısı. Bayramlardan bize hatıra kalan o ellere geceden yakılan kınanın mis gibi kokusu. Guzel kokanmış o dönemiş, kırmızı kurdeleli ayakkabı varya hani, al da ayağına giyinde şimdi a oyna hadi… insanlar fena mutsuz, aslında çokta sorgusuz. Şuan gözlem yaptığım her ortam da koskoca bir özlem var. Eskiyi arıyor , eskiden olan güvenli sevgiyi , gelenek , görenek ve medeniyeti. Açıklık ve kafalılık diye bir kavram olmuş insanlarda haya , utanma yok ! Edepsizlik diz boyu. Yaşlı insanların gençlerle taş atarcasına kavgasıda bitmedi hani. Varlık, Yokluk diye bir kavram vardı. Fakirlik ve zenginlik şimdi herkes eşit, çok ilginç ama herkes mutsuz. Mutluluğun tanımı uzun uzunca bir uzundu eskilerden. Artık sadece huzur🦋

Huzurun olduğu her yer cennet ve çiçek bahçesi, dünyanın üzerinden bir hastalık geçti o dönem herkes sağlığının kiymetini anladı. Ama ne varki sevgiden, saygıdan uzaklaştı… Her musibet bize dersti insanoğlu anlayamadı ,anlayamayacak gibi de duruyor.. kıtlık ve sevgisizlik insanlığın sonu. Güven tek kullanımlıktır! O bitti ve şimdi kalan sadece bir arayış ne aradığını bilmeden. Sevmek olsun çiçeği, doğayı hatta yılanı ve çiyanı. Hepsinin bu evren için faydası var birinin eksikliği diğerinin yok oluşu. Yunus Emre’nin dediği gibi “sevelim sevilelim, bu dünya boş”
Baktığında ne görüyorsan o sensin! Güzel bak ve güzel gör. Yeni hafta sana sevgi, huzur getirsin.. Aşkla🦋